का? ही ही? म्हणजे काहीही

"हॅलो! हा नंबर कुणाचा आहे ?" पलीकडून आलेल्या या प्रश्नाने मी थोडा गोंधळलोच. मला फोन करून असं विचारणारी व्यक्ति म्हणजे विश्वास चे बाबा होते. मी (पटकन स्वतःला सावरत उत्तर दिलं) - "काका मी विशाल बोलतोय. विश्वास चा मित्र" काका - "विशाल? कोण विशाल?" मी - "काका तुम्ही मला ओळखले नाहीत? मी विश्वास चा वर्गमित्र. लहान असताना बरेचदा आलोय तुमच्या कडे" आम्ही शाळेत असताना बरेचदा विश्वासच्या घरी जात असू. विश्वास चे मित्र आलेत म्हटल्यावर काका एकदम खुश !! कधी भेळ आणून दे तर कधी चॉकलेट. काकांचा स्वभाव एकदम खेळकर. आम्हा मुलांना बघून ते "हाफ चड्डी गॅंग" म्हणून चिडवायचे !!! काका - "अच्छा .. विशाल तू होय? कसा आहेस? अरे तुझ्या मोबाईल वरून इतक्यात ४-५ वेळा कॉल आलेत" विश्वास भारतात असताना कधीतरी मी त्याचा हा नंबर माझ्या कडे सेव्ह केला होता. आता त्याला सिंगापोर ला जाऊन सुद्धा ५-६ वर्ष झाली होती. त्याचा हा नंबर तसाच माझ्या कडे राहिला होता. पण मी त्यावर कधी कॉल केले? काका - "अरे बहुदा चुकून लागले असावेत. मी इथून बरेचदा हॅलो हॅलो म्हणालो पण तुझ्याकडू...

एका मीटिंग मधून दुसऱ्या मीटिंग मध्ये जाता-जाता त्याने सहजच मोबाईल चेक केला. बायको चा मिस्ड कॉल दिसला. "काय काम असेल?" असा विचार करतच त्याने कॉल-बॅक केला. तो - " हं ! तू फोन केला होतास?" ती - "हो. अरे, मी निघाले होते तर निघता-निघता बोलावं म्हटलं ..." तो - "तू ? कुठे ?" ती - " बघ, विसरलास ना? अरे सकाळीच आपला विषय झाला. मी आज आई कडे जाणार आहे. आठवडा भर मी नाहीये. .." तिचं बोलणं मध्येच तोडत तो म्हणाला - "ओह येस! आपला विषय झाला होता. चल हैप्पी जर्नी. पोचलीस कि फोन कर." ती - "अरे, पण तू रात्री बाहेरच डिनर करायचा आहेस. लक्षात आहे ना? मी काही बनवलं नाहीये. एक तर माझं मलाच आवरता आवरता उशीर झालाय आणि.. " तो - " अगं हो.. कळलं. आता निघतो. मीटिंग ला उशीर होतोय. रात्री फ्री झालो कि करतो तुला कॉल." एवढं बोलून त्याने फोन ठेवला. तिने बोललेलं "OK .. ठीक" सुद्धा त्याने ऐकलं नाही ! त्याचा पुढचा अक्खा दिवस खूप बिझी गेला. सलग मीटिंग, नवीन प्रोजेक्टचं काम. रात्री ऑफिस मधून निघायला साडे बारा वाजले. पण दिवस मना सारखा गेला...