का? ही ही? म्हणजे काहीही

  थंडी ,थंडी, थंडी .. जेव्हा पासून माझं अमेरिकेला जायचं ठरलं, तेव्हा पासून "थंडी" या शब्दाने "वात" आणला होता. मी काही पहिल्यांदा चाललो नव्हतो. पण, या खेपेला जरा जास्तच सल्ले मिळत होते.  "दादा, इकडे भयानक थंडी आहे, भरपूर गरम कपडे आण." या वाक्यात " भरपूर " या शब्दवर " भरपूर " जोर देत अमेरिकेतल्या बहिणीने बजावलं. "या खेपेला गरज पडली तर थोडी व्हिस्की वगैरे घे बिनधास्त." - अशी मोठ्या भावाने परवानगी दिली.  बरं, घरचे कमी होते कि काय म्हणून मग मित्र, ऑफिस मधले सहकारी, कामवाल्या मावशी, बिल्डिंगचा वॉचमन, झालं तर इस्त्री वाला, भाजी वाला असे प्रत्येकाने जमेल तशा पद्धतीने सल्ले दिले. पेपर वाल्याने तर - "साहेब, बघा.. जमत असेल तर जायचं रद्द करून टाका." असा रद्दी सल्ला दिला. खरं सांगायचं तर सगळ्यांची काळजी काही निरर्थक नव्हती. या वर्षी थंडी जरा जास्तच होती. बातम्यांमध्ये सतत "ब्रेकिंग न्यूज" च्या नावाखाली थंडीचीच चर्चा सुरु होती. तिकडे, अमेरिकेत 'आर्क्टिक ब्लास्ट' आला होता. नेहमी पेक्षा तापमान खूप खाली उतरले होते. ...

"ही तुमच्या ग्रुप मध्ये कोण आली आहे नवीन?" बायकोचे व्हॅट्सप स्टेटस बघताना नवर्याने विचारले.   "कोणाबद्दल विचारताय?" किचनमधे पोळ्या लाटता लाटता बायकोचा प्रती प्रश्न.  "अगं... तीच ग, निळ्या ड्रेस मध्ये." नवर्याने भाबडे पणाने उत्तर दिले.  "अच्छा ती होय... " बायको ने एवढेच बोलून एक पाॅज़ घेतला..  (आता इथे एक ट्रॅप टाकलेला असतो. समजदार नवरे ह्या पाॅईंट ला गप्प बसतात किंवा विषय बदलतात... ) पण .. "अगं... बोल ना.. कोण आहे ती? निळ्या वन पीस मध्ये"  नवर्याचा सर्व संकेतांकडे दुर्लक्ष ...  "नाही माहीती !!" विषय बदलण्यासाठी बायको ने दिलेली ही शेवटची संधी... "अरे.. तुमच्या ग्रुप फोटो मध्ये आहे.. आणि ऑनेस्टली तुम्हा सगळ्या पेक्षा छान दिसते ती. वेल मेंटेंड!!" नवर्याचा अती उत्साह... (लग्नाला लक्ष वर्षे झाली तरी हे असलं धाडस करायचे नसते...) किचन मधून गॅस बंद केल्याचा, लाईट बंद केल्याचा आवाज आला.. मग अचानक समोर आपल्या डॉक्टर मेव्हण्याला पाहून नवरा थोडा दचकलाच.. स्वतःला सावरत विचारले... "अरे, डॉक्टर.. तू कधी आलास? मला माहीतच नाही!!...

रात्रीचे 10:00 वाजून गेले पण काम इतक्यात संपेल असे काही लक्षण नव्हते. ऑफिस मध्येच काम करत बसलो होतो. आज माझ्या बरोबर आणखीन एक जण थांबला होता. त्याला सतत त्याच्या घरून फोन येत होता आणि त्याचं detail interrogation सुरू होतं !! फोन आला की हा बाजूला जाऊन बोलून यायचा... तितक्यात, मला सुद्धा माझ्या घरुन फोन आला. तो मोजून दहा सेकंदात संपला! माझं reporting इतक्या पटकन संपलेलं पाहून त्याला आश्चर्याचा धक्काच बसला !! न राहवून आणि  आ वासून त्याने मला विचारलंच -"सर, इतका पटकन कसा संपतो कॉल तुमचा? मला बघा, इतके प्रश्न विचारले जातात की बस !! जेवला का? काय खाल्लं? अजून कोणी आहे का बरोबर? अजून किती वेळ यायला? बापरे किती ते प्रश्न !!" मी त्याला विचारलं - "लग्नाला किती वर्षे झाली तुझ्या?" थोडं लाजत त्याने उत्तर दिलं  - "वर्ष कसलं सर, आताशी दहा महिनेच झालेत." मी म्हणालो - "हाच तर फरक असतो दहा महिने आणि दहा वर्षे होऊन गेलेल्या लग्नात!  दहा मिनिटांचे कॉल  दहा सेकंदाचे होतात. आता मला फक्त "तू मेन डोअर ची चावी घेतलीस ना?" एवढा एकच प्रश्न विचारला जातो! काय आहे की, इ...