का? ही ही? म्हणजे काहीही

  मला असं बरेचदा वाटतं की पालकांना मुलांसाठी जांबुवंत व्हावं लागतं. माझा तरी तसाच अनुभव आहे. रामायणात ज्याप्रमाणे मारुती रायाला त्याच्या सामर्थ्याची जांबुवंताने आठवण करून दिली, अगदी तसंच माझ्या मुलाला त्याच्या समर्थ्याची सतत आठवण करून द्यावी लागते... आमच्या घरी साधारण असा संवाद नित्यनेमाने होत असतो... मुलगा TV समोर सोफ्यावर ध्यानस्थ बसलेला आहे. त्याच्या हातात रिमोट नावाची माळ आहे जी तो हातात खेळवतो आहे. मी यादी, पिशवी आणि सायकल ची चावी समोर धरून त्याच्याशी बोलणं सुरु करतो... मी : बाळा जा रे जरा कोपऱ्यावरच्या दुकानातून हे समान घेऊन ये. मुलगा : सायकल वर जाऊ? मी : तुला जसं जायचे तसे जा. चालत गेलास तरी हरकत नाही. मुलगा : पण आत्ता तर अंधार पडलाय, मला अंधाराची भीती वाटते. मी : हो का? पण तुला आठवतंय का? मागच्या आठवड्यात आपण रात्री सिनेमा बघत होतो. तेव्हा तुला तहान लागली. तू किती पटकन उठून किचन मध्ये एकटा गेला होतास. किचन मध्ये केवढा अंधार होता तरी तू दिवे न लावताच जाऊन आलास. तेव्हा तर तू अजिबात घाबरला नव्हतास. तुला अंधाराची अजिबात भीती नाही... ( मुलाने अंधाराची कशी परवा केली नव्हती ह्...

 

 

 

  आज एके ठिकाणी गेलो. तिथे भयंकर मच्छर होते. मी एकदम smartness दाखवला आणि तडक हाता पायाला odomos cream लावले. बघूच म्हटलं कसा चावतो आता मछर!! स्वतःच्या हुशारीवर खुश होऊन त्या cream चं झाकण बंद करत असतानाच एक मच्छर माझ्या कपाळावर चावून गेला. "कप्पाळ माझं"

 

 

 विडंबन - एवढंच ना.. गाणं ऐकण्या साठी क्लिक करा -  https://shorturl.at/yHNR2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  माझा आणि गीते चा पहिला संबंध हिंदी चित्रपटातल्या कोर्ट सीन मुळे आला. मला आठवते कि तेव्हा दूरदर्शन वर आठवड्यातून एकदा चित्रपट दाखवायचे. त्यात न्यायालयात एखादा गुन्हेगार काहीतरी बोलणार तितक्यात एक मक्ख व्यक्ती हातात एक जाड पुस्तक आणायची आणि म्हणायची - "गीता पर हात रख कर कसम खाओ…" वगैरे वगैरे.. पण, त्या वयात ती गीता म्हणजे नक्की काय? हे कळत नव्हते. त्यानंतर जर कुठली गीता लक्षात राहिली असेल तर ती "सीता और गीता" मधली हेमा मालीनी. बेधडक , बिनधास्त असणारी ही गीता सुद्दा आम्हाला दूरदर्शन नेच दाखवली होती. अर्था-अर्थी ह्या गीता चा आणि महाभारतातल्या गीता चा काही संबंध नसला तरी "गीता" हे नाव ह्या चित्रपटामुळे मनावर चांगलंच बिंबलं. नंतर मी जेव्हा आठ-नऊ वर्षांचा असेन, तेव्हा बी. आर. चोप्रा यांची महाभारत सिरीयल सुरु झाली. त्याच्या सुरुवातीला महेंद्र कपूर ह्यांच्या धीर गंभीर आवाजातला "यदा यदा हि धर्मस्य, ग्लानिरभवती भारत... " असा श्लोक शीर्षक गीता मध्ये यायचा. तो, माझा गीतेच्या श्लोकाशी आलेला पहिला संबंध. पण तरी, त्या वेळी हा श्लोक गीतेतील आहे हे माहिती नव्ह...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

पोट सुटलेल्या माणसाची पोट तिडकीने मांडलेली व्यथा!! 😃😃😃

 

 

 

मध्यन्तरी, पुण्यात एक G20 ची मीटिंग झाली. त्यानिमित्त पुण्याचा एकदम काया पालट झाला.. रस्ते स्वच्छ, सगळीकडे रंग रांगोटी and what not !! आता meeting संपली, पाहुणे गेले, प्रशासन झोपी गेलंय आणि पुणेकर सुद्धा पूर्व पदावर आलेत.. ह्यावरून मला हे सुचले... गाण्याचे मूळ गीतकार गुरु ठाकूर आणि संगीतकार अजय अतुल आहेत... गाण ऐकण्यासाठी इथे क्लिक करा - https://tinyurl.com/49m6ecdc